Από τις βασικές διαφορές μεταξύ Ευρώπης και ΔΝΤ είναι το ύψος των ετήσιων χρηματοδοτικών αναγκών του ελληνικού χρέους, καθώς η Κριστίν Λαγκάρντ επιμένει ότι το χρέος δεν είναι βιώσιμο και, σε συνδυασμό με τις συντηρητικές εκτιμήσεις για τη μελλοντική αύξηση του ΑΕΠ, το ποσοστό 15% για εξυπηρέτηση του χρέους είναι πολύ βαρύ για την ελληνική οικονομία και προτείνουν το ποσοστό να πέσει στο 10%.
Πηγές που συμμετέχουν στη διαπραγμάτευση για το χρέος τονίζουν ότι η διαφωνία είναι έντονη και θα ενταθεί εντός του Οκτωβρίου όταν το ΔΝΤ θα κληθεί να συντάξει την Έκθεση Βιωσιμότητας για το ελληνικό χρέος, λαμβάνοντας υπόψη τη βραχυπρόθεσμη λύση που προτείνει ο ESM.
Το δεύτερο “αγκάθι” αφορά την προστασία του ελληνικού χρέους από τον κίνδυνο της επικείμενης αύξησης των επιτοκίων.
Το ΔΝΤ επιμένει στο κλείδωμα των επιτοκίων στο 1,5%-1,6% (συμπεριλαμβανομένων όλων των μορφών δανείων του χρέους, όπως έντοκα τα οποία έχουν επιτόκιο 3%, άλλες λήξεις με μεγαλύτερο επιτόκιο κ.ά.), χωρίς όμως να συζητά το ενδεχόμενο για τα δάνεια που το ίδιο έχει δώσει στην Ελλάδα και φέρουν επιτόκιο 4%.